Na de studie

Alumnus Nicolas Poolen verduurzaamt de financiële sector

Nicolas Poolen
Investeren in de natuur is volgens Nicolas Poolen investeren in de toekomst. Foto: Robin Alysha Clemens

Waarom heb je voor de master Sustainable Business & Innovation gekozen?
“Ik wilde altijd al iets doen met toekomst en innovatie, maar wist nog niet precies wat. Tijdens mijn bachelor Future Studies aan de Universiteit van Amsterdam kon je zowel de gamma- als bètakant op. Ik specialiseerde uiteindelijk in bedrijfskunde. In Utrecht kon ik met de master Sustainable Business & Innovation bedrijfskunde met duurzaamheid combineren, wat mij wel spannend leek. Het is een opleiding waarin je vanuit allerlei verschillende disciplines naar oplossingen zoekt voor problemen die ook niet vanuit één discipline zijn op te lossen. Dat sprak mij erg aan.

Was je altijd al klimaatbewust?
“Nee, dat kwam eigenlijk pas tijdens mijn bachelor. De eerste twee jaar van Future Studies waren nogal deprimerend: je was elke dag bezig met de uitdagingen waar we met de wereld voor staan. Maar daarna gingen we gericht zoeken naar oplossingen. Dat was voor mij echt een eye opener. Er zijn zoveel manieren om positief bij te dragen en de risico’s van klimaatverandering en natuurverlies te verminderen.”

Hoe ben je aan je baan gekomen?
“Ik liep tijdens mijn master stage bij WWF Nederland en deed ondertussen ook vrijwilligerswerk voor Follow This: een organisatie die via aandeelhouders invloed uitoefent op grote bedrijven om duurzamer te werken. Toen ik de toenmalige financieel directeur bij WWF vroeg hoe het zat met de duurzaamheid van het pensioen voor zijn personeel, vroeg hij of ik interesse had in een green finance team dat hij wilde opzetten, dat zich met soort thema’s zou bezighouden. Het was echt een voorbeeld van right place, right time. Ik kreeg rond die tijd ook een baan aangeboden bij Follow This, maar bij WWF kon ik meer thema’s die ik interessant vind met elkaar combineren.”

Wat vind je het leukste aan je werk?
“Tijdens mijn studie was ik met allerlei concepten bezig waar ik nu echt mee aan de slag kan. Wat ik fijn vind aan het werken bij WWF is dat je deel uitmaakt van een groot internationaal netwerk, met werknemers die allerlei verschillende achtergronden hebben. Omdat je veel met andere afdelingen en kantoren samenwerkt, kom je constant interessante getalenteerde mensen tegen en blijf je nieuwe dingen leren.”

Wat is het meest uitdagende aan je baan?
“De onderwerpen klimaat en natuur staan in Nederland vrij hoog op de agenda, maar financiële instellingen overtuigen dat ze daar iets mee kunnen en moeten is niet altijd makkelijk. Volgens het World Economic Forum is ongeveer 50 procent van onze economische waarde-creatie in meer of mindere mate afhankelijk van natuurlijke ecosystemen. Als die instorten, stort ook de economie in. Eigenlijk is de economie zelf een soort ecosysteem, dat je veerkrachtig moet houden. Bovendien biedt een natuurpositieve economie ook nog 10 miljard dollar aan zakelijke kansen. Maar het meten van de impact van investeringen op de biodiversiteit is nog volop in ontwikkeling, dus is het een uitdaging om financiële instellingen ervan te overtuigen te investeren in duurzame praktijken.”

Wat doe je graag in je vrije tijd?
"Ik houd van techno feesten en ben ik tijdens de pandemie met een groep vrienden begonnen met gamen. Omdat we niet fysiek konden afspreken hebben we allemaal een Xbox gekocht om elke maandagavond tegen elkaar te spelen. Ook reis ik graag. Meestal binnen Europa, maar sporadisch wat verder. Ik ben net naar Spitsbergen geweest waar ik de klimaatverandering heb kunnen ervaren.

Hoe sta je dan tegenover zo’n vliegreis naar Spitsbergen?
“De invloed van het individu op natuur bestaat uit twee aspecten. De eerste is je footprint, de impact geassocieerd met de producten en services die je als persoon consumeert. De tweede is je handprint, invloed op de natuur buiten je consumeer gedrag. Wat betreft de handprint én de footprint zal verandering van gedrag van individuen nodig zijn, willen we “nature-positive” behalen. Ik vind persoonlijk dat ik hard op weg ben met zowel mijn footprint - ik rijd geen auto, ik ben bijna veganistisch, ik kies duurzame producten - als handprint  - ik kies voor een duurzame baan, ik heb vrijwilligerswerk gedaan, ik probeer groen te stemmen. Vliegen is een van mijn punten waarop ik nog kan verbeteren. Ik reis binnen Nederland en Europa vaak zonder te vliegen, maar vlieg nog weleens voor een verdere trip.

“Ik ervaar dus geen conflict tussen mijn positieve stappen op handprint en footprint, en mijn nog-te-maken stappen op vliegen. Het is onderdeel van mijn gedragstransitie, waar ik al grote stappen op heb genomen. Bovendien ben ik er ook van overtuigd dat de footprint van mijn reis naar “ground-zero” voor klimaatverandering, mij verder inspireert om te blijven aanpassen (footprint), en verhalen biedt waarmee ik anderen kan inspireren (handprint).”

Wat is het grootste verschil tussen studeren en werken?
“Tijdens je studie is je schema een stuk flexibeler. Ik kan nu minder makkelijk mijn eigen dagindeling maken of met anderen afspreken. Op de universiteit werk je ook een beetje in pieken en dalen, met examens als piekmoment. Nu voelt soms alles wel als een piekmoment. Aan de andere kant werk ik nu echt vanuit een intrinsieke motivatie en heb ik het idee dat ik iets bijdraag aan een groter geheel, zeker bij een organisatie met een duidelijke missie. Ik vind het ook fijn om in een team te werken. Tijdens je studie ben je toch vooral gericht op jezelf.”  

Wat zou je studenten aanraden die zich nu voorbereiden op de banenmarkt?
“Betrek anderen bij je loopbaanplannen en vraag feedback. Via het netwerk van mijn familie en vrienden zocht ik contact met mensen die al in het werkveld zaten. Van hen kreeg ik advies en een beter beeld van wat ik kon verwachten. Daar heb ik veel aan gehad. Verder zou ik ook initiatieven en organisaties zoeken waar je enthousiast van wordt en kijken of je daar iets voor kunt betekenen. Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen bij Follow This, waar ik veel van mijn interesses in kwijt kon. In mijn geval heeft dat geleid tot extra expertise en uiteindelijk ook tot een baan.”

En nu?
“Voorlopig wil ik nog bij WWF Nederland blijven werken. Ik krijg er veel vrijheid voor mijn eigen ideeën en ontwikkeling, wat ik erg waardeer. Ik zou ergens in de komende jaren ook graag ervaring opdoen in de private sector: nu probeer ik van buitenaf financiële instellingen te overtuigen om kapitaal te mobiliseren voor natuur en samenleving, maar het is ook goed om te weten hoe het van binnenuit werkt. Bovendien zijn er steeds meer banen binnen bedrijven die gericht zijn op klimaat en biodiversiteit. Verder droom ik ervan om later een wereldwijd initiatief op te zetten voor verduurzaming van de financiële sector vanuit internationale samenwerkingsverbanden. Ik werk nu vooral met Nederlandse financiële instellingen, wat ik leuk vind, maar Nederland voelt soms ook wat te klein, zeker als je met globale onderwerpen werkt.”

CV’tje
Nicolas Poolen (27) studeerde Future Planet Studies aan de Universiteit van Amsterdam en deed daarna in Utrecht de master Sustainable Business & Innovation van 2016 tot 2018. Als Advisor Green Finance bij het Wereld Natuur Fonds in Nederland adviseert hij financiële instellingen hoe zij kunnen investeren in een duurzame toekomst.

Tags: na de studie

Advertentie